Onze Wagyu runderen worden duurzaam gehouden, om de genetische eigenschappen goed tot zijn recht te laten komen.

Buiten
Wij laten de moederdieren met hun kalveren, wanneer het weer het toestaat, buiten lopen. Hier kunnen de kalveren, net zoals kinderen, hun energie kwijt. De kalfjes kunnen ongehinderd drinken bij de moeder en worden ook beschermd door moeder en tantes. ’s Avonds gaan alle runderen met de kalfjes terug naar stal, waar de kalfjes tussen de mama’s, tantes en leeftijdgenootjes kunnen lopen maar ook apart in de kalfjesstal kunnen liggen. In deze kalfjesstal kunnen de kalfjes ongehinderd in en uit lopen, maar de grote dieren kunnen er niet in. In de stal ligt er voor de grote runderen voer klaar en in de kalfjesstal speciaal kalfjesvoer.

Stal
Wanneer de runderen 12 maanden oud zijn dan gaan ze van de grote kudden naar kleinere groepjes in de vleesveestal en krijgen ze speciaal krachtvoer zoals graan. Voor elke kilo vet is vier keer zoveel voer nodig, gras geeft hiervoor te weinig energie. Vet wordt gezien als ongezond, maar de vetten van deze runderen zijn niet ongezond, ze bevatten de omega 3 en 6 vetten. Vet is een smaakdrager, dit geeft het Wagyu vlees zo’n bijzondere smaak.

Bier en Massage
Tevens krijgen onze runderen, naar Japanse traditie, bier in de vorm van bierbostel (de resten van het maken van bier zonder alcohol), omdat dronken dieren net zo zijn als dronken mensen, ze gedragen zich er niet prettiger op. Volgens de Japanse traditie worden de runderen gemasseerd. Ook bij ons op de Wagyu Farm wordt er gemasseerd. Hiervoor hangen er mechanische massageborstels in de stal. Deze massageborstels geven een diepe massage wat goed is voor de bloedsomloop, de vertering van het eten en het algemene welbevinden van de runderen.

Voeding
De voeding is naar Japans recept met een Nederlandse variant.  De dieren behoeven veel ruwe celstof maar ook veel energie. Wij voeren ze gehakseld  graan  met de korrels (gps) en gemalen maïs korrels (CCM).  Daarnaast een uitgebalanceerd krachtvoer met de juiste eiwitten, mineralen, vitaminen en plantaardige vetten om de vetten in het vlees nog zachter te maken. De vele granen geven de eigen krachtige smaak van Wagyu. De Finising Tough.

Rangorde en kuddegrootte
Zoals bij de meeste diersoorten die in groepen leven, bestaat er ook in een kudde koeien een hiërarchie. Deze rangorde wordt vastgesteld door kop tegen kop gevechten. Wie het sterkst is en de ander weet weg te duwen, staat vanaf dat moment boven die ander. Zo kent iedere koe zijn plaats in de rangorde van de kudde en ontstaan er sociaalhogere en sociaallagere dieren. Dankzij een strakke rangorde gaat er geen energie verloren aan gevechten en heerst er rust en discipline. Een kudde heeft altijd een leidster, soms zelfs een paar leidsters. Dit zijn meestal ervaren oudere koeien, die niet de hoogste in rangorde hoeven te zijn. In de vrije natuur is een kudde nooit erg groot, hooguit 30-50 dieren, zodat alle dieren elkaar kennen. Als de kudde groter wordt en meer dieren gaat tellen, valt ze van naturen uiteen in twee kudden. In een grote kudde herkennen niet alle koeien elkaar meer, waardoor er veel gevochten moet worden en het dus onrustig wordt. Vanwege de hiërachie tussen de dieren worden ze onthoornd omdat ze elkaar anders pijn doen.  Aanvankelijk niet omdat de horens zo mooi zijn maar het is toch noodzakelijk. Dit onthoornen gebeurt verdoofd door de veearts tegelijk met het castreren als ze 3 maanden oud zijn.

Afkalven
Koeien die moeten afkalven, zonderen zich in de natuur af van de kudde en werpen hun kalf op een beschutte plek. Op de Wagyu Farm vindt het afkalven in de afkalfstal plaats waar ze op stro kunnen liggen. Deze afkalfstal is schoon en staat in de buurt van de stal zodat de aanstaande moeder de kudde kan zien en horen. Hierdoor voelt het moederdier zich meer op haar gemak; het is en blijft ten slotte een kuddedier. Tijdens de laatste maanden van de dracht ligt het kalf met de rug naar beneden. Vlak voor de geboorte draait de vrucht naar een buikligging daarna strekken de voorpootjes zodat ze recht vooruit steken. Het eerst komt de waterblaas en als deze is gesprongen volgt de blaas waar de pootjes in zitten. Als het allemaal goed ligt komen eerst de pootjes en dan de kop. Het kalf wordt uitbundig gelikt en de nageboorte wordt door de (overigens vegetarisch levende) moederkoe opgegeten om geen roofdieren aan te trekken. Dit likken zorgt voor de stimulering van activiteit, ademhaling en bloedsomloop en het ontstaan van een sterke band tussen moeder en kalf. Tijdens het drooglikken maakt de koe zachte geluiden naar haar kalf. Dit zijn geluiden die zij alleen voor haar kalf gebruikt en het kalf kan zijn moeder herkennen aan deze geluiden. Het kalf staat binnen een paar uur, maar blijft op de plaats waar de moeder heeft gekalfd. Het kalfje blijft daar gedurende de eerste levensweek. De koe komt meerdere keren per dag terug naar het kalfje om het te zogen. Dit zogen gebeurt 5 tot 10 keer per dag. Na deze eerste week gaan koe en kalf naar de kudde waar het kan gaan spelen met leeftijdgenoten. Het spelen heeft een functie; door middel van spel leert het kalf de sociale vaardigheden die het als koe moet hebben. Het kalf wordt van nature tot ongeveer twee maanden voor het volgende kalf geboren wordt gezoogd.